Ayrılıkçı Bir Yazı

Bu gün çok sevdiğim bir arkadaşım 15 Temmuz sonrasında yaşadığı olumsuz tecrübelerden bahsederken kızgınlıkla o meşum gece hakkında "Kurtuluş Savaşı mıydı sanki?" dedi ve sonrasında yine başka bir hatıra vesilesiyle insanların #Türkiye'de #darbegirişimi gecesi sokağa çocuklarıyla çıkmalarını anlayamadığını ifade etti.

Where Is The People Of The World?

Where is the people of the world last twenty days?
The people who can be there just after any single attack to human rights
where ever happens in the world,

The people who can judge, speak and also act, protest from far far away
after any single assasination in the world,

The people who can write, speak and push the others
against any kind of crime anywhere in the world,

Why can't you be for
more than two hundred innocent civilian people who killed by the coup de main fources in Turkey on 15th of July?
Why can't you be against
the tyrannous organization and its leader and you host them.

Why are you blind, death and mute now?

Just wondering...

Just so we know...

Just so we never forget...

Türkiye Bir Kez Daha Ağır Bir Sınavdan Geçiyor II: Benim Penceremden

Naile acı acı çalan telefonun öbür yanından gelen kaygılı ve telaşlı sesiyle darbe olduğunu haber verdiğinde ikindi çayına gelen bir başka arkadaşım Kevser ve küçük oğlu Musab'ı uğurlamış çocukları yatırmaya çalışıyordum.  Bir kaç defa "ciddi misin", "emin misin" diye sorduğumu hatırlıyorum. Kabul edilemez bir şeydi. Seçimle yenemediklerini silahla kontrol altına almak, milletin iradesini hiçe saymak zorbalıktan başka bir şey değil.

Türkiye Bir Kez Daha Ağır Bir Sınavdan Geçiyor

Bu gün saat 21.00 civarında Türkiye'de asker bir kez daha darbe girişiminde bulundu.
Bu yazı kaleme alındığında hükumet her şeyin kontrol altında olduğu açıklaması yaptı.
Ancak Asker- Polis çatışması halen devam ediyor.

Mevlam bizleri muhafaza buyursun! 

Selamete kavuştursun!

Emniyet,

Adalet,

Huzur ve

İtibar

Bizlerle olsun!

Amin!