28 Eylül 2016

Kütüphane Günlüğü



Bir başka kütüphane etkinliğine daha merhaba! 

Geçen sene boyu Aram'la birlikte sevgili arkadaşım Kevser'in Nöbetçi Blog olarak organize ettiği aylık kütüphane buluşmalarına katılarak başlamıştık ilk çocuk etkinliği serüvenimize... Kütüphanede mini drama eşliğinde hikaye dinlemelerinden hemen sonra bu birlikteliği hemen sonlandırmak istemeyen bir kaç çocuk ve annesi ile parkın yolunu tutuyorduk. Anneler çocuk tahsil ve terbiyesi üzerine sohbet ederken çocuklar da oyunlarını oynuyorlardı.
Yaz mevsiminde buluşmaları kırlara taşıdık. Çocuklar onca oyunun arasında gelip Kevser teyzelerini gözlerini kırpmadan dinliyor ve onlara kesinlikle bir iki hikaye yeterli gelmiyordu. Aram kitap sever bir çocuk. Ancak bu tür kitaplı arkadaş- teyze buluşmalarının Aram'ın zihin dünyasında çok farklı noktalara açılım yapacağı kanaatindeyim. Bilhassa buluştuğu arkadaşlarından kimilerinin bu buluşmalar dışında da görüştüğümüz arkadaşları olması  bu açılımların derin ve kalıcı olmasına da katkısı büyük. Bu gün kütüphaneye masal saatine katılmak üzere gittiğimizde Aram'ın Kevser Teyzesini dinlemeye gidiyor olması, kütüphane sonrasında her zaman gittiğimiz mini mini parkı mahallemizdeki onun kat kat büyük parka tercih etmesi geçtiğimiz yılki buluşmaların onda ne denli yer ettiğini gösterdiğini düşünüyorum. 

Süheyl Ünver Kütüphanesinde 4-6 yas için masal okuma etkinliğinin birinci günüydü. Artık haftada bir ziyaret etmeyi düşündüğüm kütüphanede bu haftalık etkinlik de bizi kütüphaneye düzenli gelmeye teşvik edecekti. Ziyaretleri masal saatine denk getirmeyi düşünüyordum. Biz heyecan ve telaş içerisinde etkinliğe yetişelim diyerek kütüphaneye vardığımızda yegane katılımcı olduğumuzu öğrendik. Nazik görevli hanim yine de Aram'a iki hikaye okudu. Kaydımızı aldı. Meğer kayıt yapılması gerekiyormuş. Oysa daha önce ısrarla bizi davet eden görevli bundan hiç bahsetmemişti. Yeterli talep olduğunda başlayacakmış etkinlik. Hem sadece kitap okumayacak oyunda oynatacakmış. Biraz buruk biraz umutlu ayrıldım kütüphaneden. Aram ise daha fazla orada kalıp okumak istiyordu. Biz orada kardeşlerinin çok hareketli bir gününde olmasından dolayı bir başka sefere daha uzun sure kalmak üzere sözleştik. 





Bu arada Aram hikaye dinledikten sonra bu sıralar tutmaya başladığı ve yanından ayırmadığı defterini çantasından çıkarıp üzerine bir şeyler karalayıp yanıma gelmiş ve "Anne, ödevimi yaptım." demişti. Ödev ve okul ile alakalı terminolojinin diline yerleşmesi başka bir yazının konusu olsun.





Engelleri Aşarak Gel!

Çıkışa yönelmişken daha önce görmediğim bir görevliden okuyucuların sesimizden rahatsız olduklarına dair uyarılarını işitmemiz de programın olmaması ve zaten asansörü kullanamamaktan kaynaklanan yorgunluğun üzerine tuz biber oldu. Süheyl Ünver Kütüphanesi Ümraniye Haldun Alagaş Spor kompleksi içerisinde bodrum katta. Geçtiğimiz ay o kata bir duvar örülerek bir salon daha oluşturulmuş. Bu duvar kütüphaneye ulaşımda asansör kullanımına mani olmuş. Ben ikiz bebek arabası ve çocukların eşyalarıyla koca merdivenleri inip çıkmakta çok zorlanıyorum. Ayda en az bir kere kütüphaneye giderken, bu sene haftada bir gitmeyi planlarken bu değişiklik beni hayli üzdü. Spor A.Ş.'ye gittim kütüphaneye gönderdiler, kütüphaneye gittim Spor A.Ş.'ye.. Ben de bu gün Beyaz Masaya başvurdum ve bir şikayet dilekçesi verdim. Çocukları aşağı kata bırakmış arabayı yukarı kata çıkartırken kütüphane görevlisi beylerden biri halimi gördü ve hem yardim etti hem de kütüphane için de bir asansör çalışması başladığını haber verdi. Sikayetimden bahsedince ben "iyi yapmissiniz, sikayetiniz orda bulunsun ama asansor yapilacak haberiniz olsun" dedi. Kütüphanenin arka tarafında engelli basamağı olan bir giriş görmüştüm. Hemen onu kullanmak için izin istedim. "Peki o vakte kadar tiyatro tarafından girebilir miyim kütüphaneye? Haftada bir geleceğim ve ne denli zor olduğunu görüyorsunuz merdivenleri inmenin.." dedim. "Tabi ki, bu sorun çözülene kadar size kolaylık saglamalıyız. Bu bizim vazifemiz." dedi. Kütüphane hakkında zihnimde beliren kara bulutları üfürüp gitti bu diyalog. 

Kitapli seneler dilerim

1 yorum:

  1. ❤ öyle mutluluk duydum ki Aram'ın gönlünde, hatırasında, zihninde yer etmis olmaktan.
    Her mahallede kutuphane, her kutuphanede en az bir masalci teyze olsun insallah! Kalemine saglik

    YanıtlaSil